LITURGIA WIGILII PASCHALNEJ
Przed rozpoczęciem liturgii:
Ta noc, która zapadła nad światem jest wielka i święta. Za chwilę rozpoczniemy Wigilię Wielkiej Nocy, Wigilię Paschalną, Liturgię Zmartwychwstania, największe święto Kościoła. Ta wigilijna liturgia jest czuwaniem na cześć Pana, by razem z Nim powstać do nowego życia.
Dzisiejsza liturgia składa się z czterech części:
- Liturgia światła
- Liturgia Słowa
- Liturgia chrzcielna
- Liturgia eucharystyczna
Liturgia rozpocznie się na zewnątrz kościoła przy ogniu, który zostanie pobłogosławiony, aby od niego zapalić paschał – świecę, która jest znakiem Chrystusa umęczonego, pogrzebanego i zmartwychwstałego. Światło jest ważnym znakiem liturgicznym, bo Jezus powiedział o sobie, że jest Światłością świata i Jego zmartwychwstanie wyprowadza nas z ciemności grzechu i śmierci do światła wiary i miłości. By to podkreślić, kapłan wyżłobi na Paschale znak krzyża oraz pierwszą i ostatnią literę alfabetu greckiego: Alfę i Omegę. Jezus Chrystus jest bowiem Alfą i Omegą, Początkiem i Końcem wszelkiego stworzenia. Przez Niego wszystko się stało i w Nim wszystko znajduje swoje dopełnienie.
Zapalony Paschał zostanie wniesiony do ciemnego kościoła, aby rozproszyć tę ciemność i w ten sposób ukazać, że Miłość Boga przezwycięża wszelkie zło i nieprawość, że światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Od świecy paschalnej PRZY DRUGIM WEZWANIU „ŚWIATŁO CHRYSTUSA” zapalimy nasze świece wyrażają w ten sposób, że sakrament chrztu, który przyjęliśmy jednoczy nas z Jezusem i powołuje, abyśmy byli Jego światłem w dzisiejszym świecie.
W drugiej części w Liturgii słowa będziemy słuchać najważniejszych fragmentów Starego Testamentu, by przypomnieć sobie wielkie dzieła, których dokonał Bóg dla swego ludu wybranego i dla nas. Po ogłoszeniu radosnego „Alleluja” wysłuchamy słów Ewangelii wieszczącej nam cud zmartwychwstania.
Liturgia chrzcielna stanowi trzecią część Wigilii Paschalnej. Zostanie poświęcona woda do chrztu, będziemy uczestniczyć w udzieleniu chrztu świętego jednemu dziecku, a następnie z zapalonymi świecami odnowimy przyrzeczenia chrzcielne, bo przez chrzest na zawsze zostaliśmy złączeni ze Zmartwychwstałym Panem.
Następnie celebrować będziemy Liturgię eucharystyczną ze Zmartwychwstałym Chrystusem. W Eucharystii Wielkiej Nocy uobecnia się paschalne przejście Chrystusa przez śmierć do nowego życia.
Kto chce będzie mógł teraz wyjść przed kościół, a wtedy zgasną wszystkie światła. Będziemy wchodzić do kościoła w ciemności, tylko z płomieniem Paschału. Zachowajmy ciszę i skupienie, abyśmy mogli godnie i owocnie przeżywać tę świętą liturgię.
Przed Orędziem Wielkanocnym:
Stojąc z zapalonymi świecami będziemy słuchać orędzia wielkanocnego i razem z kantorem dziękować Bogu za dar odkupienia. Podziwiając jasność płomienia świecy paschalnej radujmy się, że Chrystus zmartwychwstały opromienia swoim blaskiem całą ziemię i każdego z nas. Dzięki Niemu jesteśmy wolni od mroku i strachu śmierci.
Po zakończeniu Orędzia Paschalnego. Przed I czytaniem:
W postawie siedzącej będziemy teraz uczestniczyli w liturgii słowa mającej dziś wyjątkowo uroczysty charakter. Po każdym czytaniu oraz następującym po nim psalmie wstaniemy, a kapłan odmówi modlitwę.
W pierwszym czytaniu usłyszymy opis stworzenia świata, który jest hymnem wiary na cześć Stwórcy. Koroną stworzenia jest człowiek, uczyniony na obraz i podobieństwo swego Boga.
Przed II czytaniem:
Abraham jest ojcem naszej wiary. To on pierwszy uwierzył Bogu i złożył swego syna w ofierze, bo miał pewność, że Bóg ze śmierci może wyprowadzić życie. Chrystus Zmartwychwstały jest nowym Izaakiem, a jego symbolem jest baran uwikłany w zarośla, którego dostrzegł Abraham, po tym jak miał ofiarować swego syna. Każdy z nas jest wezwany, by zaufać Bożemu słowu, jak Abraham i jak on odpowiedzieć na Boże powołanie.
Przed III czytaniem:
Przejście przez Morze Czerwone ma symbolizować przyszłe zmartwychwstanie Chrystusa i wszystkich Jego braci i sióstr, czyli nas. My również bowiem, jak Izraelici, zostaliśmy wyzwoleni z niewoli przez naszego Boga i kroczymy przez pustynię do ziemi obiecanej – królestwa Bożego. Morze Czerwone symbolizuje też wodę Chrztu świętego. Ci bowiem, którzy przez nią przeszli, wyjęci są spośród grzesznych Egipcjan i włączeni do ludu wybranego – Kościoła świętego. Śpiew, który następuje po tym czytaniu jest dalszym ciągiem tej perykopy biblijnej, dlatego nie mówimy: „Bogu niech będą dzięki”, lecz śpiewamy kantyk Mojżesza na cześć Pana, który swój lud wyzwala.
Przed IV czytaniem:
Z misterium śmierci i zmartwychwstania Chrystusa zrodził się Kościół, nowy lud Boży, umiłowana Oblubienica. Zapowiada to proroctwo Izajasza, opisując wspaniałość przyszłego nowego miasta Jeruzalem, miasta – Oblubienicy to jest Kościoła, do którego należymy przez chrzest, czyli nowe przymierze przez Chrystusa Jezusa w Duchu Świętym.
Przed V czytaniem:
Bóg zawarł przymierze ze swoim ludem. Prorok Izajasz zapowiada nowe przymierze i darmowość zbawienia. To, co zapowiada prorok, spełniło się w Chrystusie. Przez Niego Bóg związał się wiecznym przymierzem ze swoim Kościołem, w którym złożył łaskę sakramentów i moc swojego słowa.
Przed VI czytaniem:
Odrodzeni przez chrzest z wody i Ducha Świętego, zawierzmy mądrości Bożej, ukrytej w przykazaniach Bożych. Żyć według mądrości Bożej – to naśladować Chrystusa i kroczyć w blasku Jego paschalnego światła.
Przed VII czytaniem:
Prorok Ezechiel zapowiada odnowienie ludzkiego życia i zgromadzenie rozproszonych. Tego odnowienia ludzkiego życia dokonał Chrystus przez swoje misterium Paschalne. Chrystus zgromadził także rozproszonych w jednym Kościele, który dzisiaj sławi Jego zmartwychwstanie.
Po ostatnim czytaniu, psalmie i modlitwie księdza:
Teraz zapalone zostaną świece ołtarzowe jako symbol przejścia ze starego przymierza do nowego, które Bóg zawarł ze swoim Kościołem przez Jezusa Chrystusa.
Następnie rozdzwonią się wielkanocne dzwony, a w tej świątyni zabrzmi radosny hymny pochwalny, bo Bóg spełnił swoje obietnice i napełnia weselem swój Kościół na całej ziemi.
Po śpiewie Chwała na wysokości i modlitwie księdza:
Uroczyste „Gloria” było przejściem ze Starego do Nowego Przymierza. Zapowiedź staje się rzeczywistością. Fragment z listu św. Pawła do Rzymian przypomni nam co dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa dokonało się w nas przez chrzest: zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć i zostaliśmy razem z Nim pogrzebani (umarliśmy dla grzechu), aby żyć dla Boga w Jego łasce. W Chrystusie rozpoczęliśmy nowe życie, rozpoczęło się już nasze zmartwychwstanie. Jako wyraz naszej wdzięczności i radości po tym czytaniu znów zaśpiewamy wielkanocne ALLELUJA, jest to okrzyk radości i powitania zmartwychwstałego Pana, który żyje i jest obecny wśród nas. Z wiarą i nadzieją wysłuchamy świadectwa Ewangelii według św. Łukasza o Zmartwychwstaniu Jezusa, abyśmy również my mogli Go rozpoznać i spotkać przez wiarę w naszym życiu.
Przed rozpoczęciem liturgii chrzcielnej, po kazaniu księdza:
Za chwilę nastąpi liturgia chrzcielna. Rozpocznie ją modlitwa kapłana i Litania do wszystkich świętych. W ważnych momentach Kościół zawsze w swej liturgii zwraca się o wstawiennictwo do tych, którzy osiągnęli już zjednoczenie z Chrystusem zmartwychwstałym w niebie. Poprosimy świętych o pomoc w wiernym wypełnianiu Przymierza. Prośmy też za tych, którzy będą ochrzczeni w najbliższym czasie tą wodą, aby i oni w całym swoim życiu potwierdzali tę przynależność do Chrystusa i Kościoła. Po Litanii nastąpi poświęcenie wody chrzcielnej przez modlitwę kapłana i zanurzenie paschału w wodzie, jako znak zstąpienia Bożych łask na tych, którzy przyjmą pokropienie tą wodą. Następnie zostanie udzielony sakrament chrztu świętego Weronice. Przypomnijmy sobie wtedy swój własny chrzest i dziękujmy za łaskę wiary i zjednoczenie z Jezusem.
Przed odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych, po udzieleniu chrztu:
Zapalimy teraz nasze świece przekazując sobie płomień od Paschału. Będą one wyrazem naszej wiary rozpalonej w naszych sercach na chrzcie i wyznawanej na co dzień wobec świata. Później, stojąc, odnowimy przyrzeczenia chrzcielne, które kiedyś, w naszym imieniu, złożyli nasi rodzice i chrzestni. Po czym kapłan pokropi nas nowo poświęconą wodą.
Przed Liturgią Eucharystyczną (po Modlitwie powszechnej):
Oświeceni niegasnącym światłem zmartwychwstałego Pana, umocnieni w wierze Słowem Bożym, odnowieni w komunii z Chrystusem dzięki wspomnieniu Chrztu Świętego, przystępujemy do Liturgii Eucharystycznej – paschalnej Uczty Baranka. W sakramentalny sposób dokona się w ofierze Paschalnej przejście Jezusa przez śmierć do życia, którego i my stajemy się uczestnikami. Pełni radości składajmy Bogu Ojcu dziękczynienie za dar zmartwychwstania Chrystusa i naszego w nim udziału przez chrzest i Eucharystię.