ŚW. JAN PAWEŁ II (1920 – 2005) – KALENDARIUM ŻYCIA I PONTYFIKATU
18 maja 1920 – W Wadowicach urodził się Karol Józef Wojtyła
20 czerwca 1920 – chrzest w Wadowicach
15 września 1926 – rozpoczyna naukę w szkole podstawowej.
13 kwietnia 1929 – Umiera matka Karola, Emilia Wojtyłowa.
Maj 1929 – Przyjmuje pierwszą Komunię świętą.
Wrzesień 1930 – Przechodzi do I Gimnazjum Męskiego w Wadowicach.
5 grudnia 1932 – Starszy brat Karola, Edmund Wojtyła umiera w wieku 26 lat
Maj 1938 – przyjmuje sakrament bierzmowania.
14 maja 1938 – Przystępuje do egzaminu dojrzałości
Sierpień 1938 – Wraz z ojcem przenosi się do Krakowa, gdzie rozpoczyna studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
18 lutego 1941 – Umiera ojciec, Karol Wojtyła senior
Październik 1942 – Wstępuje do konspiracyjnego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczyna studia filozoficzne na tajnych kompletach Wydziału Teologicznego UJ, kontynuując pracę w Solvayu.
1 listopada 1946 – otrzymuje święcenia kapłańskie z rąk kard. Adama Sapiehy.
4 listopada 1946 – Msza św. prymicyjna na Wawelu.
15 listopada 1946 – Wyjeżdża do Rzymu na studia.
28 lipca 1948 – Otrzymuje nominację na wikarego w Niegowici koło Wieliczki.
17 sierpnia 1949 – Ksiądz Wojtyła zostaje przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie (do 1958 roku) w celu zorganizowania duszpasterstwa akademickiego,
4 lipca 1958 – mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji krakowskiej i zostaje najmłodszym członkiem Episkopatu Polski.
28 września 1958 – Konsekracja biskupia Karola Wojtyły w katedrze na Wawelu.
30 grudnia 1963 – Papież Paweł VI mianuje Karola Wojtyłę arcybiskupem metropolitą krakowskim.
8 marca 1964 – Karol Wojtyła zostaje wprowadzony na urząd arcybiskupa Krakowa.
1966 – Obchody milenium chrześcijaństwa w Polsce
28 czerwca 1967 – Karol Wojtyła zostaje kardynałem decyzją papieża Pawła VI.
14 października 1978 – Rozpoczyna się kolejne konklawe.
16 października 1978 – Po raz pierwszy od 1522 r. papieżem nie zostaje wybrany Włoch, lecz Polak – Karol Wojtyła
22 października 1978 – Papież Jan Paweł II uroczyście inauguruje swój pontyfikat. Na placu św. Piotra Jan Paweł II wypowiada słowa stanowiące motyw przewodni pontyfikatu:
„Nie bójcie się, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi i Jego zbawczej władzy! Otwórzcie granice państw, systemów ekonomicznych i politycznych, szerokich dziedzin kultury, cywilizacji, rozwoju!”.
1979 – I pielgrzymka do Polski
13 maja 1981 – zamach na Jana Pawła II
1983 – II pielgrzymka do Polski
1987 – III pielgrzymka do Polski
1991 – IV pielgrzymka do Polski
1995 – Msza św. i homilia w Skoczowie
1997 – V pielgrzymka do Polski
1999 – VI pielgrzymka do Polski
2022 – VII pielgrzymka do Polski
2 kwietnia 2005 – śmierć Jana Pawła II
1 maja 2011 – beatyfikacja Jana Pawła II
27 kwietnia 2014 – kanonizacja Jana Pawła II
04 czerwca 1979, Częstochowa – akt oddania Matce Bożej
Wielka Boga-Człowieka Matko, Najświętsza Dziewico i Pani Jasnogórska…
Tymi słowami wielekroć razy biskupi polscy na Jasnej Górze przemawiali do Ciebie, przynosząc w sercach doświadczenia i troski, radości i bóle, a nade wszystko wiarę, nadzieję i miłość swych rodaków.
Niech mi wolno będzie dzisiaj od tych samych słów rozpocząć nowy jasnogórski Akt Oddania, który rodzi się z tej samej wiary, nadziei i miłości, z tradycji ojczystej, w której przez tyle lat uczestniczyłem, a równocześnie z nowych zadań, które za Twoją sprawą, o Maryjo, zostały powierzone mnie, niegodnemu człowiekowi, a równocześnie Twemu przybranemu synowi.
Zawsze tak wiele mówiły mi te słowa, które Twój jedyny, rodzony Syn, Jezus Chrystus, Odkupiciel człowieka, wypowiedział z wysokości krzyża do Jana — apostoła i ewangelisty: „Oto Matka twoja”. Zawsze w słowach tych znajdowałem miejsce każdego człowieka — i moje własne miejsce.
Pragnę w dniu dzisiejszym, przybywając na Jasną Górę jako pierwszy papież-pielgrzym, odnowić całe to dziedzictwo zawierzenia, oddania i nadziei, które tu tak wielkodusznie zostało nagromadzone przez moich braci w biskupstwie i rodaków.
I dlatego zawierzam Ci, o Matko Kościoła, wszystkie sprawy tego Kościoła, całą jego misję i całą jego służbę w perspektywie kończącego się drugiego tysiąclecia dziejów chrześcijaństwa na ziemi.
Oblubienico Ducha Świętego i Stolico Mądrości! Twojemu pośrednictwu zawierzamy wspaniałą wizję i program odnowy Kościoła w naszej epoce, która wyraziła się w nauce Soboru Watykańskiego II. Pozwól nam nadal wychodzić na spotkanie wszystkich ludzi i wszystkich ludów, które na drogach różnych religii szukają Boga i pragną Mu służyć. Pomóż nam wszystkim objawiać Chrystusa i okazywać „moc Bożą i mądrość Bożą” (por. 1 Kor 1, 24), która ukryta jest w Jego Krzyżu — Ty, która pierwsza ukazałaś Go w Betlejem nie tylko prostym i wiernym pasterzom, ale też mędrcom z obcych krain.
Matko Dobrej Rady! Wskazuj nam zawsze, jak mamy służyć człowiekowi i ludzkości w każdym narodzie, jak prowadzić go na drogi zbawienia. Jak zabezpieczyć sprawiedliwość i pokój w świecie wciąż od wielu stron straszliwie zagrożonym.
O Matko Kościoła! Spraw, ażeby Kościół ten cieszył się wolnością i pokojem w spełnianiu swojej zbawczej misji! Niech staje się w tym celu dojrzały nową dojrzałością wiary i wewnętrznej jedności. Pomóż nam przemóc opory, trudności i słabości! Pomóż nam ujrzeć na nowo całą prostotę i godność chrześcijańskiego powołania! Spraw, aby nie brakowało „robotników w winnicy Pańskiej”. Uświęcaj rodziny. Czuwaj nad duszą młodzieży i sercem dzieci. Pomóż w przezwyciężeniu wielkich zagrożeń moralnych, które w różnych narodach godzą w podstawowe środowiska życia i miłości. Daj nam odradzać się wciąż całym pięknem świadectwa dawanego Krzyżowi i Zmartwychwstaniu Twojego Syna.
O jakże wiele byłoby spraw, które przy tym spotkaniu powinien bym wyrazić, nazwać po imieniu. O jakżeż wiele byłoby ludów i narodów, o których chciałbym Ci tu powiedzieć, Matko, po imieniu! Zawierzam Ci je wszystkie w milczeniu. Zawierzam Ci je wszystkie, o Matko, tak jak Ty sama najlepiej je znasz i odczuwasz.
Czynię to na miejscu wielkiego zawierzania, skąd widać nie tylko Polskę, ale także Kościół cały w wymiarach krajów i kontynentów: cały w Twoim macierzyńskim Sercu.
Ten Kościół cały, w świecie współczesnym i przyszłym, Kościół postawiony na drogach ludzi, ludów, narodów i ludzkości, ja, Jan Paweł II, jego pierwszy sługa, oddaję tutaj Tobie, Matce, i zawierzam z bezgraniczną ufnością. Amen.